Ոչխարների խուզման փառատոնը տեղի է ունենում Սյունիքի մարզում։

Փառատոնի նպատակն է առավել ճանաչելի դարձնել Սյունիքի և Վայոց Ձորի մարզերի տեղական արտադրանքը, ավանդույթներն ու մշակույթը, ինչպես նաև նպաստել զբոսաշրջության զարգացմանը:

Երբ մի քանի տարի առաջ Հայաստանի մարզերում մեկը մյուսի հետևից սկսեցին անցկացվել տարատեսական փառատոներ, այս մեկը չէր կարող չառանձնանալ արդեն իսկ իր գաղափարով. անհավանական էր թվում, որ կարելի է տոնի վերածել ոչխարների սովորական խուզումը։

Բարեբախտաբար, շատ չանցած հենց ոչխարների խուզման փառատոնը դարձավ Հայաստանի փառատոնային տարվա զարդերից մեկը։ Սյունիքի մարզի Խոտ գյուղում՝ տոնական միջավայրում, կարելի է տեսնել, թե որտեղից է ստացվում այն բուրդը, որ հետագայում վերածվում է գորգի կամ կենցաղային այլ նշանակություն ստանում։ Ամենադիտարժանը խուզման մրցույթն է, որն ուղեկցվում է կենդանի երաժշտությամբ և հյուրասիրությամբ՝ տեղացի արտադրողներից։

Փառատոնի ժամանակ մարդիկ ականատես են  լինում ոչխարների խուզման մրցույթին, մասնակցում են կազմակերպվող խաղերին, վայելում են ազգային երգն ու պարը, հետևում են լարախաղացների գործողություններին, ինչպես նաև օգտվում են Սյունիքի և Վայոց ձորի բերք ու բարիքի ցուցահանդես-վաճառքից։

 

Ոչխարի խուզման փառատոնը աստիճանաբար վերածվում է ավանդական տոնի: Փառատոնը զվարճալի է, հնարավորություն է տալիս հին ավանդույթները վերհիշելու, ինչպես նաև տեղական արդյունաբերողների արտադրանքը ներկայացնելու։

Հայաստանում ոչխարի խուզման գործընթացի առանձնահատկությունն այն է, որ այստեղ դա անում են հատուկ ավանդական մկրատների օգնությամբ, այլ ոչ թե մեխանիկական սարքերով:

Փառատոնին մասնակցում և ոչխար խուզելու վարպետաց դասեր են անցկացնում նաև այլ երկրներից ժամանած վարպետներ։

 

«Բրդից կարպետ»-ը Կանանց զարգացման Ռեսուրս Կենտրոն հիմնադրամի սոցիալական նախաձեռնություններից մեկն է, որն իրականացվում է Սյունիքի մարզի Շինուհայր համայնքում։

Տեղի 43 կանայք ներգրավված են բրդի և թելի մշակման, կարպետագործության, և բրդյա աքսեսուարների ու տան պարագաների ստեղծման աշխատանքներում։ Օգտագործելով բրդի բնական երանգները՝ կանանց խումբը վերականգնում է հին հայկական նախշերն ու նմուշները։

Հյուրերը ոչ միայն կարող են հետևել ընթացքին, այլև ինքնուրույն մասնակցել կարպետագործությանը։

 

Կարծիք

Կարծում եմ, հետաքրքիր գաղափար էր զբոսաշրջության զարգացման համար, ավելի նոր ու կրեատիվ`պահպանելով մեր հին ավանդական արարողությունը։ Ու եթե այսպես յուրաքանչյուր գյուղում հետաքրքիր ու զվարճալի փառատոներ անցկացվեն, համոզված եմ, որ Հայաստանը նույնպես կդասվի զբոսաշրջությամբ զարգացած երկրների շարքում…

 

Ներկայումս ճանապարհորդողները փորձում են առավել եզակի և յուրօրինակ տարածքներ բացահայտել։ Նրանք առավել կարևորում են նոր փորձառությունը և հետաքրքիր հիշողությունները, քան պարզապես զբոսաշրջային հայտնի վայրեր այցելելը։ Այդ առումով շատ յուրօրինակ հանգստի տարբերակ է գլեմփինգը:

Գլեմփինգը առաջին անգամ հայտնաբերվել է Մեծ Բրիտանիայում։

Վերջերս ակտիվորեն կիրառվում է «գլեմփինգ» հասկացությունը, սակայն ենթադրվում է, որ երևույթի արմատները գնում են շատ հեռու պատմության մեջ՝ մինչև միջնադար: Գլամուրային ճամբարի նախակարապետները կարելի է անվանել միջնադարյան ցանկացած թագավորի այցելության բնակավայրեր էին։

Այդ օրերին կառավարիչների համար կառուցվում էին ոչ միայն վրանային ճամբարներ, այլ հսկայական վրաններ՝ շքեղ զարդարված և անհրաժեշտ ամեն ինչով հագեցած՝ թագավորական պալատներ՝ մանրանկարչությամբ։

Գլեմփինգը, կամ գլամուրային քեմփինգը առաջարկում է շքեղություն և հարմարավետություն, որը նաև շրջապատված է վայրի բնության գեղեցկությամբ։

Գլեմփինգի ողջ տարածքը հնարավորինս քիչ ազդեցություն է թողնում շրջակա միջավայրի վրա։ Այցելուներին մատուցվում են տեղական, թարմ մթերքներ և հնարավորություն է ընձեռնվում շփվել բնության հետ, անցկացնել լավ ժամանց, ինչի արդյունքում հիմնվում են էկոլոգիային ու բնապահպանությանը առավել գիտակից մոտեցումներ և համայնքներ։

 

Գլեմփինգում կարող ենք կտրվել իրականությունից, վայելել բնությունը, հոգ տանել դրա մասին և ունենալ յուրօրինակ փորձառություն։ Գլեմփինքն առաջարկում է ձիավարություն, քայլարշավներ, ռաֆթինգ, պատմական և մշակութային տուրեր։

Գլեմփինգը վայր է, որտեղ բնությունն ու ժամանակակից շքեղությունը միահյուսվում են՝ ապահովելով հանգստի բոլորովին նո՛ր որակ: Բնությունը նորովի բացահայտելու, սիրելու, կապվելու և հոգ տանելու համար «WOW Glamping»-ը Էկո/կանաչ տուրիզմի նոր հնարավորություններ է ընձեռում:

Գլեմփինգը նաև ճանապարհորդության ու անմոռանալի հանգստի նոր ուղղություն է:

«WOW Glamping»-ն առաջարկում է ժամանցի լայն հնարավորություններ․ ունենք նաև բացօթյա ընդարձակ տարածք կրեատիվ միջոցառումների համար և հարմարավետ թեյատուն:

Այո հիմա աշխարհում մարդիկ ավելի ու ավելի շատ աշխատանք ու փող ունեն, բայց ազատ ժամանակ այլևս չկա։ Քաղաքային կյանք, բիզնես, տեխնոլոգիա, այս ամենը մարդկանց հեռացնում է բնությունից՝ ձևավորելով մարդու մի տեսակ, որը բավականին հարմարեցված չէ կյանքին առանց հարմարությունների: Բայց նույնիսկ այդպիսի մարդը ժամանակ առ ժամանակ ցանկանում է մենակ մնալ բնության հետ։

Գլեմփինգը դառնում է բացօթյա հանգստի իդեալական տեսակ այն մարդկանց համար, ովքեր բացարձակապես չեն պատկերացնում իրենց օրը առանց տաք լոգանքի։

 

Հղումներ, որոնցից օգտվել կամ թարգմանել եմ`

Հղում

Հղում

Հղում

Հղում

Դիջիթեք 2022-ի ընթացքում ես և Ռոզան ներկայացնելու էինք «Քարտեզագրություն» թեման։ Պատրաստվելուց հետո մենք սկսեցինք այցելել դպրոցներն ու ներկայացնել դրանք։

Մեր առաջին դասընթացն անցկացրել ենք Հարավային դպրոցում, որի մասին ավելի մանրամասն կարող եք կարդալ ` այստեղ։

Մեր երկրորդ դասընթացը իրականացրել ենք Արևելյան դպրոցում, որի վերլուծությունն ու ամփոփումը կարող եք կարդալ այստեղ։

Երրորդ դասընթացն իրականացրել ենք արևմտյան դպրոցում։ Հղումն` այստեղ։

Եվ հյուսիսային դպրոցում ենք ունեցել դասընթաց, որն իրականում կարծում եմ ավելի հետաքրքիր ենք անցկացրել, որովհետև արդեն կարելի է ասել փորձ ունեինք երեխաներին հասկանալու, փորձելու ներառել դասընթացի մեջ ու ավելի հետաքրքիր դարձնել դասը։ Ուղղակի այնքան էինք խորացել դասընթացով, որ չենք էլ հասցրել շատ նկարներ անել ու տեսագրել։

Հուսիսային դպրոցի դասընթացի մասին ` այստեղ։

Հիմա կփորձեմ ամփոփել այս չորս դասընթացները։

Դասընթացների ընթացքում հասկացա, որ Սեբաստացիները ուրիշ են, ու համոզված եմ, եթե նույն դասընթացն անցկացնեինք մեկ այլ սովորական դպրոցում, նրանք ակտիվ չէին մասնակցելու… Իրոք զարմացած էի, որ Արևմտյան դպրոցի 4-րդ սովորողները նույնիսկ արդեն մարզերն անգիր գիտեին։

Կասեմ, որ հետաքրքիր էր աշխատել 4-6 դասարանի սովորողների հետ, ու հուսով եմ այս դասընթացների ընթացքում այն, ինչ  սովորել են, չեն մոռանալու…

Մտածել էինք դասընթացն ավելի հետաքրքիր դարձնել ու վերջում հետաքրքիր խաղ կազմակերպել, հուսով եմ նրանց դուր է եկել խաղը։

Իհարկե դասընթացների ընթացքում շատ զվարճալի ու ծիծաղելի դեպքեր են եղել, որոնք մենք նույնպես չենք մոռանա։

Ամբողջ դպրոցների մասին կասեմ, որ շատ լավ սովորողներ ունենք, ու նրանք շատ բաների կարող են հասնել։

 

Ողջույն։ Այսօր էլ մեր դասընթացը տեղի ունեցավ Հյուսիսային դպրոցում։ Սկզբում լուռ էին, իրենց անծանոթ թեմաներ էին, ու ուշադիր լսում էին։ Մի քանիսը որոշ գիտելիքներ ունեին, օրինակ` Նանեն, Մարիամ, Արփին ու Գեղամը։ Նրանց հետ նորից կուզենայի հանդիպել։ Շատ խելացի էին ու ուշադիր, միայն մի քանիսը աղմկում էին։ Շատ ավելի լավ կլիներ եթե մյուս դասին լինեին այն երեխաները, որոնք ավելի հետաքրքրված էին։ Դասընթացը շատ հետաքրքիր ենք անցկացրել, նույնիսկ հետաքրքիր խաղ էինք խաղում, միայն ամենազվարճալի դեպքն այն էր, որ ամենավերջում պարզվեց, որ երեխաներից մեկը հայերեն չի հասկանում։ Ցավոք արդեն ուշ էր։ Մյուս անգամ նրա համար ես ինքս ռուսերեն նյութեր կպատրաստեմ, որովհետև իրոք երևում էր, որ նա հետաքրքրված է։💛

Крик «Горько!» является старой традицией, которая есть на всех русских свадьбах. Под эти возгласы молодожены целуются, а гости выпивают за здоровье молодых. Многие считают, что это исключительно русская особенность, которая позже перешла в культуры остальных славянских народов.

 

«Горка!»

Первая связана со свадебными развлечениями, которые обычно устраивались зимой или поздней осенью. В эту пору рядом с домом девушки сооружали ледяную горку. На её вершине стояла невеста со своими подругами. Жениху со своей командой нужно было забраться по скользкой круче. Присутствующие гости кричали «Горка!», пока молодой человек пытался достигнуть цели.

 

Добравшись до избранницы, парень целовал свою суженную перед гостями, а его друзья целовали подружек. После этого все со смехом катились вниз. Сегодняшние свадьбы обходятся без горок, но возглас «Горка!» остался, изменившись в «Горько!».

 

Перехитрить нечисть

Ещё одна версия связана с другим свадебным обрядом, когда невесте предстояло обойти гостей с подносом. Гостям нужно было бросать на него деньги, а затем брать стопку с водкой и со словом «Горько!» выпивать спиртное и целовать невесту. Женихи не одобряли эту традицию, поэтому сегодня с таким возгласом целуются исключительно молодожёны.

 

Другая история связана со старыми суевериями. Наши предки верили в существование тёмных сил и всяческих духов, которые любили устраивать пакости. Потусторонним существам крайне не нравилось, когда люди громко выражали свою радость. Гости кричали «Горько!», чтобы обхитрить нечисть и отвести сглаз от супругов

 

Существуют романтичная теория, которая гласит, что целование под крики «Горько!» подслащает вино, которое кому-то могло показаться пресным.

 

Есть интересная байка о том, что крик «Горько!» — это напоминание жениху и невесте о тех днях, которые они прожили вдали друг от друга. Гости призывают их целоваться чаще, чтобы все плохое оставались в прошлом, а в супружеской жизни оставалось место лишь сладкому.

Привет! Это викторина, которую я создал

https://quizizz.com/join/quiz/61e669a6d54c6e001d11a0ac?studentShare=true