Զբոսաշրջությունը գործունեության ոլորտ է, որի ուսումնասիրությունն ու զարգացումը ազգային տնտեսության առաջնահերթություններից է։ Զբոսաշրջությունը կոչվել է 20-րդ դարի ֆենոմեն, քանի որ նրա զանգվածային բնույթն ակտիվ ազդեցության աղբյուր է մշակույթի, տնտեսության, քաղաքականության և սոցիալական ոլորտի վրա։ Այնուամենայնիվ, հենց տնտեսական գիտությունն է մշակում զբոսաշրջության ոլորտի կառավարման և զարգացման մեթոդներ։ Ներկա փուլում ամբողջ աշխարհում զբոսաշրջության գիտությունը վերաիմաստավորվում է հիմնական հասկացությունների, միտումների և զարգացման հեռանկարների, ինչպես նաև այս ոլորտի զարգացման կառավարման մեթոդների ու միջոցների վերաիմաստավորման ժամանակաշրջանում1:
Զբոսաշրջությունը կարևոր տեղ է գրավում ինչպես երկրի տնտեսական համալիրում, մարզերում, առանձին քաղաքներում, այնպես էլ համաշխարհային տնտեսական համակարգում։ Զբոսաշրջության զարգացումը նպաստում է ինտեգրման և միջազգային մասնագիտացման գործընթացի հետագա խորացմանը։ Ժամանակակից տնտեսական պայմաններում նկատվում է երկրների միջև ինտեգրացիոն կապերի ինտենսիվ ընդլայնում, որն արտահայտվում է առևտրային, մշակութային, գիտական ​​և տեխնիկական փոխհարաբերությունների ակտիվացմամբ, որն իր հերթին պայմանավորում է զբոսաշրջության զարգացումը որպես սոցիալ-տնտեսական երևույթ և, նախ. բոլորը՝ որպես տնտեսական գործունեության տեսակ։ Հայտնի է, որ զբոսաշրջությունը, որպես սոցիալ-տնտեսական գործընթաց, համատեղում է տնտեսական հարաբերությունների շուկայական կողմերը և հասարակության զարգացման սոցիալական նպատակները։

Զբոսաշրջությունը որպես տնտեսական գործունեության ոլորտ ունի մեծ նշանակություն և ունի մի շարք բնութագրական առանձնահատկություններ։
1. Ժամանակակից պայմաններում զբոսաշրջությունը դարձել է համաշխարհային տնտեսության առաջատար ճյուղերից մեկը։
2. Աշխարհի շատ երկրներում զբոսաշրջությունը տնտեսության ամենաշահութաբեր ճյուղերից է։

Զբոսաշրջությունը որպես տնտեսական գործունեության ոլորտ ունի մեծ նշանակություն և ունի մի շարք բնութագրական առանձնահատկություններ։

1. Ժամանակակից պայմաններում զբոսաշրջությունը դարձել է համաշխարհային տնտեսության առաջատար ճյուղերից մեկը։

2. Աշխարհի շատ երկրներում զբոսաշրջությունը տնտեսության ամենաշահութաբեր ճյուղերից է։

3. Զբոսաշրջությունը ծառայում է մարդու, ընդհանուր առմամբ հասարակության շահերին և հանդիսանում է եկամտի աղբյուր՝ ինչպես միկրո, այնպես էլ մակրոտնտեսական մակարդակներում։

4. Բարձր զարգացած երկրներում բնակչության մեծ մասն հանգստանում է
ska տնից դուրս, ինչը հանգեցրել է զբոսաշրջության հզոր արդյունաբերության առաջացմանը:

5. Տնտեսապես թերզարգացած մի շարք երկրների համար զբոսաշրջությունը դարձել է արտարժույթի ստացման արդյունավետ աղբյուր, որն օգտագործվում է
տնտեսական աճը և սոցիալական խնդիրների լուծումը։

6. Շատ երկրներում զբոսաշրջության ոլորտում զբաղվածների թիվն արդեն
համեմատ տնտեսության այլ ոլորտներում զբաղվածների թվի հետ։

7. Զբոսաշրջությունը դառնում է լրացուցիչ աշխատատեղեր ստեղծելու, ճանապարհների և հյուրանոցների շինարարության զարգացման արագացման հիմնական գործոններից մեկը։
կառավարությունը, խթանում է բոլոր տեսակի մեքենաների արտադրությունը։

8. Զբոսաշրջությունը նպաստում է ժողովրդական արհեստների պահպանմանը և ազգային
մարզերի և երկրների ազգային մշակույթը