Պահանջմունքների բուրգի մասին իր հայեցակարգը Մասլոուն առաջին անգամ ներկայացրեց 1943 թ. «Մարդկային շարժառիթների տեսություն» աշխատությունում և հետագա «Շարժառիթ և անհատականություն» գրքում: Այս բուրգը հուշում է, որ մարդիկ մոտիվացված են կատարել հիմնական պահանջմունքները ՝ նախքան անցնելով այլ, ավելի առաջադեմ պահանջմունքների: Որպես հումանիստ ՝ Մասլոուն հավատում էր, որ մարդիկ ունեն ինքնաիրականացման բնածին ցանկություն, այսինքն ՝ լինել այն ամենը, ինչ կարող են: Այդ վերջնական նպատակներին հասնելու համար, այնուամենայնիվ, պետք է բավարարվեն մի շարք առավել հիմնական պահանջմունքներ, ինչպիսիք են սննդի, անվտանգության, սիրո և ինքնագնահատականի կարիքը: Մասլոուի պահանջմունքների բուրգում հինգ տարբեր մակարդակներ կան: Սկսենք ամենացածր մակարդակից, որը հայտնի է որպես ֆիզիոլոգիական կարիքներ:

Բուրգի ամենացածր մակարդակները բաղկացած են ամենահիմնական կարիքներից, մինչդեռ ամենաբարդ կարիքները գտնվում են բուրգի վերին մասում:

Բուրգի ներքևի պահանջմունքրը հիմնական ֆիզիկական պահանջներն են, ներառյալ սննդի, ջրի, քնի և ջերմության անհրաժեշտությունը: Երբ ցածր մակարդակի այդ պահանջմունքները բավարարվեն, մարդիկ կարող են անցնել պահանջմունքների հաջորդ մակարդակ, որոնք ուղղված են անվտանգության ապահովմանը: Երբ մարդիկ բարձրանում են բուրգը, պահանջմունքները դառնում են ավելի ու ավելի հոգեբանական և սոցիալական: Շուտով սիրո, բարեկամության և մտերմության պահանջմունքները դառնում են ավելի կարևոր:

Բուրգի գագաթում անձնական հարգանքի կարիքը և ձեռքբերումների զգացումը առաջնային են: Կառլ Ռոջերսի նման, Մասլոուն էլ ընդգծեց ինքնահաստատման կարևորությունը, որը անհատական ներուժի հասնելու համար որպես մարդ աճելու և զարգանալու գործընթաց է: